นาฎศิลป์ไทย-ดนตรีไทย
นาฏศิลป์ หมายถึง ศิลปะการฟ้อนรำ หรือความรู้แบบแผนของการฟ้อนรำ เป็นสิ่งที่มนุษย์ประดิษฐ์ด้วยความประณีต งดงาม ให้ความบันเทิง อันโน้มน้าวอารมณ์และความรู้สึกของผู้ชมให้คล้อยตาม ศิลปะประเภทนี้ต้องอาศัยการบรรเลงดนตรี และการขับร้องเข้าร่วมด้วย เพื่อส่งเสริมให้เกิดคุณค่ายิ่งขึ้น
หมายถึง การเคลื่อนไหวอวัยวะ การฟ้อนรำ
หรือแบบแผนของการฟ้อนรำ
หมายถึง สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นจากธรรมชาติ
นำมาดัดแปลงทำให้เกิดความ ประณีตงดงาม
นาฏศิลป์ ความหมายโดยรวม คือศิลปะการเคลื่อนไหวอวัยวะส่วนต่างๆ ของร่างกายอย่างประณีต อ่อนช้อย จนเกิดความงดงามวิจิตรบรรจง
ประโยชน์ของการเรียนนาฏศิลป์ไทย
- เพื่อรักษา อนุรักษ์ ศิลปวัฒนธรรมของชาติ
- เพื่อถ่ายทอดและเผยแพร่ศิลปวัฒนธรรมของชาติ
- เพื่อให้มีความรู้ทางด้านนาฏศิลป์
- เพื่อการแสดงออกเกี่ยวกับการสร้างสรรค์อย่างเสรี
- เพื่อให้มีทักษะในการร้องรำทำเพลงจนมีชื่อเสียง
- เพื่อให้สามารถยึดเป็นอาชีพได้
- เพื่อให้ชื่นชมในการแสดงและดูนาฏศิลป์
- เพื่อฝึกความรับผิดชอบ
- เพื่อสร้างเสริมพัฒนาการ ด้านสติปัญญา อารมณ์ สังคม
ดนตรีไทย สันนิษฐานว่าได้แบบอย่างมาจากอินเดีย เนื่องจากอินเดียเป็นแหล่งอารยธรรมโบราณที่สำคัญแห่งหนึ่งของโลก อารยธรรมต่างๆ ของอินเดียได้เข้ามามีอิทธิพลต่อประเทศต่างๆ ในแถบเอเชียอย่างมาก ทั้งในด้านศาสนา ประเพณี ความเชื่อ ตลอดจนศิลปะแขนงต่างๆ โดยเฉพาะทางด้านดนตรี และยังถือเป็นมรดกอันล้ำค่าของชาติไทยอีกด้วย ลักษณะของเครื่องดนตรีไทยสามารถจำแนกเป็น 4 ประเภทคือ
เครื่องดีด
เครื่องดนตรีที่เล่นโดยการใช้นิ้วหรือดีดเพื่อให้เกิดเสียง
เครื่องสี
เครื่องดนตรีที่เล่นด้วยการใช้คันชักสีไปมาที่สาย
เครื่องตี
เครื่องดนตรีที่เล่นด้วยการใช้มือหรือไม้ตี
เครื่องเป่า
เครื่องดนตรีที่เล่นด้วยการใช้ปากเป่าให้เกิดเสียง
ประโยชน์ของการเรียนดนตรีไทย
- เพื่อรักษา อนุรักษ์ ศิลปวัฒนธรรมของชาติ
- เพื่อถ่ายทอดและเผยแพร่ศิลปวัฒนธรรมของชาติ
- เพื่อให้มีความรู้ทางด้านดนตรีไทย
- เพื่อการแสดงออกเกี่ยวกับการสร้างสรรค์อย่างเสรี
- เพื่อให้มีทักษะในการเล่นเครื่องดนตรีจนมีชื่อเสียง
- เพื่อให้สามารถยึดเป็นอาชีพได้
- เพื่อฝึกความรับผิดชอบ
- เพื่อสร้างเสริมพัฒนาการ ด้านสติปัญญา อารมณ์ สังคม
คุณภาพการเรียนการสอน l กิจกรรมที่ผ่านมา l การสอบเลื่อนชั้น l ประวัติครู